Het was weer een erg koude nacht geweest. Terwijl Bert nog wat dieper in zijn slaapzak wegdook kroop ik toch maar uit de tent, de behoefte aan warme koffie was te groot. Toen die bijna klaar was kwam Bert er ook aan, evenals buurman Nard. De gesprekken aan de koffietafel gingen over van alles en nog wat: kunst, kamperen, milieu en natuurlijk weer politiek. Ik geloof dat we wel anderhalf uur gezeten hebben. We raakten niet uitgepraat en het was dan ook jammer dat we allemaal toch ons weegs gingen. Nard naar huis – hij maakte nog snel een foto van ons om aan zijn vrouw te laten zien – en wij, wij wisten het nog niet precies. Ik zette hem met Bert op de foto, als aandenken aan de bijzondere ontmoeting.
De eerste gang voor ons was naar een klein familierestaurantje in Almont, dat ligt op weg naar de Cottonwood Pass. We brunchten er: ik met een Reuben sandwich (de eerste dit jaar), en Bert met een sandwich pulled pork. Konden we er weer even tegen. Nadat onze magen tevreden knorgeluiden maakten gingen we op weg, enigszins gespannen wat aan te treffen. Niet alleen wat de parkeerplaats betrof, maar vooral het feit dat de weg helemaal geasfalteerd was. Hoe zou dat zijn? Nou, daar kunnen we kort over zijn: geen vooruitgang. Het bijzondere karakter, dat ons in 2016 zo getroffen had, was weg. Het was een gloednieuwe weg waar alle charme van af was. Je kon hem bij wijze van spreken op een éénwieler rijden, zo gelijkmatig. Ook misten we de vele uitzichtpunten, het leek wel of de weg hier en daar extra verdiept was aangelegd. Daardoor zag je vele malen minder. En we waren er ook veel sneller overheen. Het zal heus wel nuttig zijn, voor al het doorgaande verkeer (hoewel we niet echt veel auto’s tegenkwamen), maar qua beleving, om dat vreselijke woord maar eens te gebruiken, was er niet veel van over. Eén pluspuntje: toen we boven kwamen, op de Continental Divide, hadden ze nét de parkeerplaats weer vrijgegeven. Konden we toch nog even onbekommerd van het uitzicht genieten.
Na dit ietwat tegenvallende avontuur besloten we niet ál te
ver meer te rijden. We bekeken een campground een mijl of wat voor Buena Vista,
althans, dat dachten we. Helaas, opgeheven…Dan maar weer verder. Intussen
begonnen we steeds meer zin te krijgen in de douche die we eigenlijk gisteren
al hadden willen nemen. Ik vroeg me al af waarom mensen zo op afstand bleven ;)
![]() |
Meer bij de niet meer bestaande campground |
In Buena Vista reden we eerst naar een particuliere
commerciële camping, maar dat was helemaal niets. Toch maar naar de KOA dan?
Ook commercieel, maar soms sta je er goed. En die douches, die zijn er altijd.
Het was knap koud geworden inmiddels. Hoewel de zon scheen stond er een harde
wind die voor flinke afkoeling zorgde. Dus vroegen we om een cabin, heb je een
beetje kampeergevoel maar wel zonder last te hebben van wind en kou. We mochten
kiezen en kwamen uit bij no. 1, werkelijk schitterend gelegen: helemaal
bovenaan, alleen, en met uitzicht op de bergen. Het was geweldig. Het
sanitairblok was absoluut aan renovatie toe (lees: afbreken en een nieuw ervoor
in de plaats zetten) maar de douches waren warm.
I
Die douche, die gingen we als eerste uitproberen.
Gewoontegetrouw gooide ik mijn handdoek over de stang van het douchegordijn en
zette de kranen wijd open terwijl ik zelf nog even bleef wachten tot het water
warm was. Huh? Geen water?? O wacht, er drupte wel iets. Uit mijn handdoek wel
te verstaan. Bleek dat de douchekop op een volstrekt onlogische plaats zat
zodat ik geheel onwetend mijn handdoek erover heen gegooid had…kletsnat! Nou
ja, er was nog net een droog stukje over waarmee ik me af kon drogen. Shit
happens.
Het vuurtje ’s avonds wilde niet echt branden en omdat we
niet de hele avond in de rook wilden zitten – stel je voor dat je een verkeerd
(rook)signaal afgeeft aan de president – blusten we het met water. Gelijktijdig
ging de wind liggen, zodat we de rest van de avond op het schommelbankje op de
veranda konden zitten. Grandad en Granny, uitkijkend over hun landgoed. Met in de
verte een geasfalteerde dirt road over de hoogste bergpas in de omgeving. Zoiets.
Ondanks het asfalt ziet die pas er prachtig uit! Wat een uitzichten!
BeantwoordenVerwijderenIk hoor het al, jullie moeten terug...nog zoveel moois te zien!
BeantwoordenVerwijderen