donderdag 11 augustus 2011

Dag 23 - 9 augustus: Jasper

Dag 23 – dinsdag 9 augustus: Jasper

Terwijl ik dit schrijf is Bert eten aan  het koken. We hebben een geweldige dag achter de rug! Allereerst zijn we vanmorgen de kant van het Maligne Lake opgereden. Bij de Canyon van de Maligne hebben we een klein tochtje gemaakt maar we hebben het beperkt gehouden omdat we nog zoveel méér wilden zien. Na de Canyon zijn we doorgereden. Eerst langs Medicine Lake. Een enorm  meer, met een onderstroom die het onmogelijk maakt iets met het water te doen. Er is ooit geprobeerd een stuw te bouwen maar dat is jammerlijk mislukt. Bovendien loopt het meer in de herfst ‘leeg’, er blijft dan niet veel meer van over dan een plasje water of zelfs helemaal niets, en de indianen waren er dan ook bang voor. Wij konden er van genieten en hebben vele mooie foto’s gemaakt: een ansichtkaart is er niets bij!
Onderweg was er een melding dat er wild gesignaleerd was op de weg, er schijnen veel Cariboo’s te leven. Wij zagen echter niets. De volgende grote stop was bij Maligne Lake. Het meer is genoemd naar de rivier, en die heet zo omdat een Belgische missionaris problemen had met het oversteken van die rivier. Hoe dan ook, het was onwaarschijnlijk mooi. We maakten een wandeling waarbij we tussen de muggen door moesten laveren en ook nog uit moesten kijken voor beren maar het was het waard. 






Na al dat moois aten we bij het restaurant aan het water de allerbeste hamburger aller tijden: gemaakt van lendebiefstuk en vers op de BBQ bereid. Mmmmmmm! Daar kan die andere 'M' nog een voorbeeld aan nemen....helemaal niet vet, alleen maar verrukkelijk!  Bert nam er een rootbeer bij, ik hield het bij water, dat is hier echt heel goed geregeld: je mag het altijd pakken en het is altijd gratis. Volgend programmapunt was Mount Edith Cavell en de Angel Gletsjer. We moesten terugrijden om daar te komen en opeens was er een opstopping op de weg. Dan weet je ’t wel: wild! Het bleek te gaan om een moederbeer met twee jongen die aan het lunchen was! Heel veel mensen waren uit de auto gestapt, eigenlijk moet je dat niet doen. Maar zoals de man vóór ons zei: ze eten toch eerst die andere mensen op en dan pas jullie, dus zijn we ook maar gaan kijken. De foto’s zijn niet geweldig geworden maar het was een aandoenlijk gezicht, moeder met haar twee cubs aan de bessenpluk.







Door naar Mount Edith. We reden via de 93A, heel rustig met slechts één andere auto voor ons. Opeens stak er (alweer) een beer over. Hij verdween in het bos, maar stak een paar seconden later wéér over. Onze voorganger draaide om om te kijken en wij volgden hem. Prachtig! Zo’n groot dier dat daar zo rustig rondscharrelt en zich nergens iets van aantrekt. 





Maar hij verdween na een tijdje en we reden verder naar de gletsjer. Dát was zoiets bijzonders! Je kon echt tot aan het ijs kijken, er heen lopen, zelfs een stukje ónder de ijskap staan. We hebben er ruim twee uur doorgebracht. De kleuren van het ijs, de structuren, de enorme kracht die dat ijs moet hebben….niet te geloven.










Alleen als ie ijs- en ijskoud is...





Vervuld van al het mooie dat deze dag ons gebracht had reden we in euforische stemming weer de berg af. Tot….ik wéér een beer zag! Daar hebben we hele goede foto’s van kunnen nemen. Zo dichtbij!










Het laatste wat we deden was even naar de kabelbaan rijden maar dat hadden we gauw gezien. $30 p.p. om naar boven te komen….dat hadden we er niet voor over. En deze dag kon sowieso niet meer stuk dus waarom zouden we? Toen naar Jasper, nog even sla gehaald en een flesje wijn (be-la-che-lijk duur hier! Maar onze Walmart voorraad is op….). Een biertje gedronken bij de Brewerspub, echt erg leuk en je kunt er vast ook goed eten, en nu is ons eten ook klaar! Dus eten koken – blog schrijven kun je tegen elkaar wegstrepen! Ik hou het voor gezien vandaag. Afgezien van al het moois ook nog vijf beren gezien….Tot morgen!




En zo vangt men hier een beer....op de camping!

Dag 22 - 8 augustus: van Wells Gray naar Jasper

Dag 22 – maandag 8 augustus: van Wells Gray naar Jasper

Heel vroeg opgestaan, om kwart voor zeven. De buurman had zijn houtvuur al weer heerlijk knapperen en het was ook niet overbodig want het was ongeveer 8 graden. Toch hadden wij het ’s nachts niet koud gehad, gelukkig.
De tent moest nat ingepakt, maar we hebben hem gewoon in het onderplastic gerold en het dakje in een plastic zak gestopt. Ging prima. Daarna naar Clearwater gereden en weer heerlijk ontbeten bij de Bakery. Meteen ook maar een vers bruin brood gekocht, het was nog warm!
Omdat ze daar internet hebben maakten we van de gelegenheid gebruik om meer foto’s te laden (ik zet ze allemaal op Picasa en maak dan van daaruit een selectie voor het blog). Terwijl we daarmee bezig waren bleek Jette opeens online te zijn op Skype, dus hebben we een gezellige ochtendklets gehad compleet met video.
De reis verliep voorspoedig maar was  bovenal prachtig. Echt een schitterende tocht. 








Omdat er niet al te veel verkeer was konden we ook nog redelijk opschieten, hoewel dat betrekkelijk is want je mag nergens harder dan honderd. Hoe dan ook, om half drie reden we Jasper binnen en met het grootste gemak vonden we een kampeerplek. Plaats te over! Niet voor grote campers die een full hook up wilden, dat was allemaal vol, maar voor tenten meer dan genoeg ruimte. 






Grote plekken in het bos. Het enige wat jammer was: naast de al pittige prijs van $28 moest je voor een fire permit nog eens $8,40 betalen, per dag. Omdat ze ook geen grote fire pits hadden hebben we dat dus maar niet gedaan.
Daarna Jasper verkend. Leuk plaatsje! Wel toeristisch maar niet té. Bij het Visitor Centre vroegen we informatie over wandelingen en bezienswaardigheden. Een uitermate vriendelijke dame legde alles uit aan de hand van een kaart. Toen ze alles had verteld zei ze ‘maar dit is natuurlijk wel bear country’.  Naast de aangekruiste wandelingen kwamen er toen cirkeltjes op de kaart waar o.a. een grizzly met twee jongen en een zwarte beer, ook met twee jongen, gezien waren. Het advies was om bij een ontmoeting het dier vriendelijk te groeten, even zwaaien en hallo zeggen, zodat ze weten dat je er bent. MEESTAL gaan ze dan door met hun bezigheden. Tja.
Aldus van beregoeie informatie voorzien maakten we een maaltje klaar en legden ons ter ruste. Klaar voor de dingen die komen gaan.