Bij de bagagecontrole werd ik eruit gepikt om extra gecontroleerd te worden.
Bijna al in het vliegtuig werd mijn naam omgeroepen door de steward. Of ik wel echt aanwezig was, ze hadden mijn bagage eruit gehaald omdat ik 'zoek' was! toch Ik kon ze ervan overtuigen dat ik er echt wel was, en op het nippertje ging mijn tas weer de buik van het vliegtuig in. Pffff...
De vlucht verliep voorspoedig. Ik heb gekeken naar 'de helaasheid der dingen', een schitterende film. Bert heeft een heel boek gelezen ongeveer.
Geland op JFK volgens schema. Daar wel erg lang in de rij moeten staan bij immigration, waar we vervolgens door een zeer norse ambtenaar uitgebreid ondervraagd werden.
Vervolgens met de airtrain naar de subway, die er bijna een uur over deed. Uitgestapt op Pennstation, waar we de tassen in de gloeiende hitte naar boven aan het sjouwen waren toen een dame ons aansprak en vroeg of we hulp nodig hadden. We vertelden waar we heen moesten en dat we dat te voet van plan waren. Dat ontraadde ze ons sterk, het was nog erg ver lopen. Ze regelde een taxi voor ons aan de goede kant van de straat (anders moet je eindeloos omrijden) en bezwoer de chauffeur ons netjes te behandelen....wat hij zeker deed.
We waren behoorlijk afgedraaid inmiddels, dus het was fijn ons voor de deur af te kunnen laten zetten. Want al denk je dat je niet veel mee hebt, in 40 graden C. voelt dat echt anders!
Het hotel was een voltreffer. Schoon, nieuw, keuken en badkamer (die we wel moeten delen met een stel Fransen) en midden in het centrum van Manhattan.
's Avonds - of eigenlijk 's nachts voor ons - nog een hapje gegeten bij een Mexicaan om de hoek en toen ons heerlijk zachte bed in gedoken.