Dag 19 – vrijdag 3 augustus: Moab – Capitol Reef
Ik moet wat bekennen. Ons hele kampeerleven hebben we mensen
verketterd die een partytent op durfden te zetten om onder te zitten, bij felle
zon of regen. Dat had niets met kamperen te maken, toch? En terwijl ik onze
kinderen altijd heb voorgehouden ‘zeg nooit NOOIT’ waren we hierin zeer
stellig. Echt NOOIT zouden wij zo’n ding aanschaffen. Nou ja, duidelijk verhaal
dus. Toen we de laatste keer bij de WalMart waren hebben we er een gekocht.
Voor het geval dat. Niets menselijks is ons vreemd….
Goed, op ons gemak vertrokken we naar Capitol Reef, na eerst
een was gedraaid te hebben. Tijdens het wachten daarop heb ik het blog
bijgewerkt en alle foto’s op Picasa gezet. Echt een rustig idee dat we ze nu
niet meer kwijt kunnen raken. Het dagelijks ritueel bestaat eruit dat we eerst
alles op de laptop laden, dan een kopie op een externe harde schijf, en zodra
we internet hebben gaat de hele handel dan op Picasa-web. Van daaruit kan ik ze
snel toevoegen aan de tekst. Het lijkt veel werk maar al met al is het in een paar
minuten gebeurd.
Hoewel we pas om elf uur vertrokken hadden we toch om één uur de tent alweer staan. Er was ook hier weer meer dan genoeg plaats, en eigenlijk is dat overal zo.
Hoewel we pas om elf uur vertrokken hadden we toch om één uur de tent alweer staan. Er was ook hier weer meer dan genoeg plaats, en eigenlijk is dat overal zo.
Gewoon onderweg.... |
De vorige keer dat we hier waren moesten we de tent meteen weer afbreken vanwege naderend noodweer, nu zag de lucht er heel rustig uit. We konden dan ook de werkelijk schitterende scenic drive maken, voor de zoveelste keer overvallen door de wonderlijke schoonheid van dit land. Daarna werd het tijd om fruit te plukken in een van de plaatselijke en daartoe opengestelde boomgaarden. Een heel mooi systeem: wat je opeet is gratis, wat je meeneemt kost $1 per pond. Zelf wegen en geld in een bakje doen. Bij het plaatselijke winkeltje kochten we ook nog een versgebakken perzikpie, dat leek ons een geschikte lunch voor de volgende dag.
’s Avonds hebben we nog even gekeken bij het Rangerpraatje: er werden haast onzichtbare netten over het riviertje naast de campground gespannen waarin ze vleermuizen vingen. Die werden er één voor een uitgehaald om aan ons te laten zien, heel bijzonder. We mochten ze natuurlijk niet aanraken, ze dragen nogal wat ziektes bij zich (waaronder rabiës), de Ranger was daar immuun voor geworden, dat zei hij tenminste. De beestjes lieten zich gewillig bekijken in het felle licht van de zaklantaarns en we mochten naar hartelust foto’s maken. De hele operatie duurde maar even, het beestje werd dan snel weer vrijgelaten.
Alweer een dag voorbijgevlogen…..
O, en over die partytent: hij is rood. Knalrood. Ook dat
nog.