Dag 40 – vrijdag 24 augustus: Chicago

De laatste dag. Zo’n laatste dag is het altijd een beetje zoeken. We wilden in elk geval de architectuur-tour afmaken, daar waren we de eerste dag al mee begonnen, en naar de pier. Ook het Milleniumpark stond nogmaals op ons lijstje omdat we daar bij ochtendlicht nog wat foto’s wilden maken.
Bij het Visitor Centre hadden we een brochure gehaald waarin tal van zelf te lopen routes beschreven stonden. De architectuurwandeling was er één van. De eerste dag hadden we al het prachtige cultureel centrum bezocht. Vroeger de bibliotheek, nu multifunctioneel ingezet voor allerlei culturele activiteiten. Er was een expositie met enorm grote foto’s, computerkunst, maar ook het gebouw zelf mocht er zijn met een enorme glas-in-lood koepel. Omdat ik de foto’s vergeten was op het blog te zetten voeg ik ze hier toe.

De hal van het cultureel centrum

Computerkunst

Geïnspireerd op de Italiaanse renaissance 

Het formaat is hier niet zo zichtbaar, maar dit is echt een hele grote koepel

Goed, op pad dus. Op weg naar de pier liepen we langs een muur waarin allemaal stenen waren ingemetseld, stenen uit de hele wereld maar het meest uit Amerika zelf. En dan is het wel erg leuk om te ontdekken dat je heel veel van die plekken ook zelf gezien hebt! 

De pier was, zoals we eigenlijk al verwacht hadden, niet echt interessant. Geheel op het toerisme gericht. Maar er waren wel een paar leuke elementen: een prachtige plantenhal, ik kan het niet anders omschrijven; een mooie driemaster op het water; een museum met daaraan gekoppeld en vrij toegankelijk een glas-in-lood galerie.

Dame met eigentijds aureool??

Na de pier maakten we foto’s in het Milleniumpark. We konden er gewoon geen genoeg van krijgen…Ook de architectuurroute maakten we af, maar eigenlijk bleken we al heel veel gezien te hebben. We zijn dus maar gewoon op eigen houtje wat rond gaan lopen. 

Picasso

Achter het fontein een schitterend mozaïk van Chagall 

Net echt....

Winkelcentrum

Echt shoppen hebben we niet gedaan, de hele vakantie trouwens niet. Alles is hier duur, en bovendien, we hebben alles al. Alleen de geweldige handcrème van Eucerin, hier niet te krijgen, daar hebben we wat van ingeslagen. Dus we komen met zachte babyhandjes terug!
Na een hapje gegeten te hebben liepen we wéér naar het M-park. Deze keer om er een dansvoorstelling bij te wonen. Die was met grote borden overal aangekondigd. Er waren al wat mensen, en we wilden net gaan zitten toen we iemand hoorden praten met een van de medewerkers van de dansgroep. Bleek het pas morgen te zijn….Uiteindelijk hebben we een stukje repetitie meegepikt en zijn toen gaan genieten van de overgang van de dag naar de nacht. Schitterend, al die lichtjes. De Luriegarden leek wel een sprookje en vanaf de brug van Gehry kon je heel mooi het contrast zien tussen stad en (schijnbare) natuur.

We namen om een uur of negen de metro terug naar huis, maar natuurlijk wel met een stop bij de stamkroeg, de Main Stage Pub. Heel grappig, daar raakte we aan de praat met de net nieuwe serveerster. Zij bleek ……operazangeres van beroep te zijn! In een paar dagen drie zangeressen, in Nederland kom je ze sowieso bijna niet tegen. Ongevraagd bracht ze mij steeds een nieuwe beker (ongezoete) ijsthee, Bert  gaf ze uitstekend donkerbieradvies (nieuw scrabblewoord??). De thee werd niet in rekening gebracht. Niet nodig vond ze. We gaven dus maar een goede fooi, hoewel het een idioot systeem is.
Het was een mooie afsluiter van onze prachtige reis! Morgen héél vroeg op…..