maandag 2 september 2019

Donderdag 29 augustus – dag 5: Las Vegas


De mens is een zoogdier, toch? Dat is gevoeglijk bekend. Het was me daarom een raadsel hoe mijn lijf erin geslaagd was geheel zelfstandig eieren te produceren. Toch was het zo. En geen haan die ernaar kraaide. Zowel aan de binnen-  als aan de buitenkant van mijn enkel zat een mooi exemplaar. Niet geheel onverwacht natuurlijk.

Allerlei scenario’s waren in de nacht de revue gepasseerd, het bleek dat we er allebei over hadden liggen nadenken. Konden we nog door? Zou een korte pauze genoeg zijn? Of was het toch ernstiger dan we dachten en moesten we hulptroepen inschakelen? Ik was er in de loop van de nacht een paar keer uit geweest, en elke keer kon ik me iets beter bewegen. Dat gaf de burger moed. We boekten dus in elk geval één nacht hotel extra, voor $28 plus taks. Voor het ontbijtbuffet waren we door al het gedoe helaas te laat, het enige wat we konden krijgen was iets van een sandwich in de Triple 7 bar. Het belangrijkste onderdeel van het ontbijt, koffie, hadden ze ook. Dus zaten we om half elf aan een gedeeld broodje pulled pork, waar de serveerster, ondanks ons verzoek dat weg te laten, op eigen initiatief frites bij had geleverd. Ze waren zó goed, zei ze, en het zat toch bij de prijs in. Nou ja, die gingen dus retour. Ik kreeg zelfs dat broodje al haast niet weg. Maar de meedenkende serveerster had al snel in de gaten dat ze ons met koffie heel blij maakte, dus zette ze na de eerste keer refill maar een volle thermos voor ons neer. Die ging leeg tot de laatste druppel!

Terug op de kamer installeerde ik me op een van de comfortabele fauteuils, die ik tot vlakbij het bed aanschoof zodat ik mijn been daarop kon leggen. Met de laptop op schoot om het blog bij te werken en de televisie aan om US Open tennis te kijken was het zo prima uit te houden. Bert ruimde intussen de auto vast een beetje op zodat we morgen de grote tassen daar ook in kwijt konden. Want zoveel was nu wel duidelijk: we gingen door!



Aan het eind van de middag konden we de barman vertellen dat het veel beter ging dankzij het ijs wat hij geleverd had, en vol goede hoop begonnen we aan een nieuwe nacht. Het leek erop dat de schorpioen zich had teruggetrokken.