Dag 3 - maandag 12 juli
Vandaag hadden we een ontmoeting met een zogenaamde BAG, een Big Apple Greeter. Dat is een vrijwilliger die via een organisatie gematcht wordt met de wensen die jij hebt om de stad beter te leren kennen. Kosteloos, hoewel een kleine donatie aan de organisatie wel op prijs gesteld wordt. Je mag de BAG zelf niets geven. Die van ons heette Michael Friedman, van beroep psycholoog met als hobby kunst. Deels met pensioen en dat was voor hem een reden zich op te geven als vrijwilliger, waarbij hij 1x per maand mensen meeneemt. Zelf reist hij met zijn vrouw, die schrijfster is, de hele wereld af en hij was werkelijk overal geweest.
Het eerste uur was het wat wennen aan elkaar. We zijn gewoon gaan lopen en hij vertelde van alles over de geschiedenis van de stad. Na een tijdje kwam hij steeds meer los, en hij heeft ons echt heel veel laten zien. Designwinkels, parken, gebouwen, Soho. Na de lunch, in een van de twee cafés die in Soho nog in originele staat zijn, en waar Andy Warhol in zijn tijd regelmatig een biertje kwam drinken, zijn we naar Chelsea gegaan waar we natuurlijk Chelsea Hotel van buiten en van binnen (de lobby) bekeken hebben. Toen door naar iets heel bijzonders: de galerieën van Chelsea. Het stikt er werkelijk van, de ene straat na de andere, en ze hebben allemaal een zeer hoog museaal gehalte. Er hangt allemaal Kunst met een grote K. Zo was er één galerie waar alleen maar Lichtensteins hingen, nog nooit zagen we er zoveel bij elkaar! Overweldigend.
Uiteindelijk hebben we bijna zeven uur samen door de stad gezworven. Wat dat met je voeten doet laat zich raden….maar het was dubbel en dwars de moeite waard!
We hebben afscheid genomen en zijn naar het hotel gegaan. Daar hebben we eerst de portemonneekwestie aangepakt. ’s Morgens hadden we al geprobeerd de arts van het kaartje te bellen maar er werd niet opgenomen. Nu lukte het wel, en we kregen het nummer van de eigenaar. Gebeld dus, en hij was zo verschrikkelijk blij! Dat in New York iemand iets terugbracht bij de rechtmatige eigenaar…..hij geloofde het bijna niet. Dezelfde avond is hij zijn eigendom op komen halen. Bleek dat hij net zijn salaris ontvangen had, vandaar het hoge geldbedrag. Iemand die er keihard voor gewerkt heeft, wat fijn dat je iemand dan zo blij kunt maken! Nu gaan we morgen eten in het restaurant waar hij werkt, daar heeft hij ons uitgenodigd. We zullen het niet al te gek maken natuurlijk, het is niet de bedoeling dat hij nu alsnóg zijn geld kwijt is.
In het hotel, waar ze ons hele gesprek in de lobby met argusogen en vooral –oren gevolgd hadden, vroegen ze later of we het misschien uit religieuze overtuiging teruggegeven hadden, ze konden haast niet geloven dat wij zoiets gewoon normaal vinden.
Om deze bijzondere dag af te sluiten hebben we heerlijk gegeten bij The Brick, weliswaar niet helemaal naast de deur maar zo goed dat we het er vandaag even voor over hadden. Niet duur ook trouwens, dat is dan weer extra leuk.
Dat we pas drie dagen onderweg zijn is moeilijk te begrijpen. Al zoveel beleefd!
