donderdag 18 augustus 2022

Inleiding: USA 2022!



De route:



1

woensdag

24/aug

AMS - LAS

2

donderdag

25/aug

LAS

3

vrijdag

26/aug

LAS

4

zaterdag

27/aug

LAS - Cedar City

5

zondag

28/aug

Cedar City

6

maandag

29/aug

Cedar City

7

dinsdag

30/aug

Cedar City - Glendale

8

woensdag

31/aug

Glendale - Zion

9

donderdag

01/sep

Zion

10

vrijdag

02/sep

Glendale - Wahweap

11

zaterdag

03/sep

Wahweap

12

zondag

04/sep

Wahweap - Monument Valley

13

maandag

05/sep

Mon. Valley - Hanksville

14

dinsdag

06/sep

Hanksville - Capitol Reef

15

woensdag

07/sep

Capitol Reef

16

donderdag

08/sep

Capitol Reef - Green River

17

vrijdag

09/sep

Green River

18

zaterdag

10/sep

Green River

19

zondag

11/sep

Green River - Grand Junction

20

maandag

12/sep

Grand Junction - Crested Butte

21

dinsdag

13/sep

Crested Butte

22

woensdag

14/sep

Crested Butte - Telluride

23

donderdag

15/sep

Telluride

24

vrijdag

16/sep

Telluride

25

zaterdag

17/sep

Telluride - Durango

26

zondag

18/sep

Durango - Santa Fe

27

maandag

19/sep

Santa Fe

28

dinsdag

20/sep

Santa Fe - Holbrook

29

woensdag

21/sep

Holbrook - Williams

30

donderdag

22/sep

Williams - LAS

31

vrijdag

23/sep

LAS - Lone Pine

32

zaterdag

24/sep

Lone Pine - June Lake

33

zondag

25/sep

June Lake

34

maandag

26/sep

June Lake

35

dinsdag

27/sep

June Lake  - LAS

36

woensdag

28/sep

LAS - AMS 


Route deel 1

Route deel 2


Vijf centimeter. Niet meer en niet minder. Precies zoveel had ik gebruikt uit mijn 40 cm hoge klerentas die ik mee had op onze reis naar Noorwegen, eind juni. Dat moest deze reis anders! Want ja, we gaan weer. Een tour van vijf weken door het ons inmiddels zo welbekende maar nog steeds betoverende zuidwesten van de Verenigde Staten.

Er ging een lange periode van wikken en wegen aan vooraf. Covid, leeftijd (we vallen nu toch echt in de categorie die men hoog- dan wel gewoon bejaard noemt), politieke onrust; allemaal redenen om een en ander goed te overwegen. Maar covid begon af te nemen, althans, dat dachten we nog toen we boekten, we zijn fit genoeg en die politiek hernoemen we deze reis tot struisvogelpolitiek zodat we er niet teveel aan hoeven te denken. En toen waren eind mei opeens ook de tickets redelijk betaalbaar dus hebben we geboekt. Een rechtstreekse vlucht, dat leek ons nu wel eens fijn. Die tussenstops hadden ons de laatste paar keer behoorlijk opgebroken.

De route gaat grotendeels door gebieden die we al meermalen doorkruist hebben. Met hier en daar een nieuw kampeerterrein. Grootste hindernis vormde het door ons vervloekte reserveringssysteem, waardoor we gedwongen waren vrij veel vast te leggen voor ons doen. Maar het is gelukt, ondanks onze 'late' instap: zelfs een paar weken geleden kon ik in Zion nog voor twee dagen een plek reserveren. 

We starten zoals vaker in Las Vegas, in het Main Street Station and Brewerey Hotel. Daar zijn de kamers niet al te duur, hoewel ook hier de inflatie heeft toegeslagen. De eerste drie nachten zullen we daar bijkomen van onze jetlag, de Walmart bestormen voor onze boodschappen en noodzakelijke kampeerartikelen en schaamteloos genieten van het copieuze ontbijt dat in een onvoorstelbaar mooie jaren twintig-eetzaal wordt genuttigd. 

Na Las Vegas is het de bedoeling dat we doorrijden naar Cedar City, dat ligt twee uur rijden noordelijker. Daar gaan we drie nachten logeren bij Carmen en Troy, mensen die we in 2019 ontmoet hebben op een campground in Cathedral Gorge. Zie dag 6 en 7 van 2019. 
En tja, dan komt toch covid weer om de hoek kijken. Gisteravond kreeg ik een appje van Carmen: corona! We moeten dus afwachten hoe het verder gaat. In elk geval zullen we ze moeten opzoeken om onze slaapzakken, die ons als het goed is warm houden tot -8 C, op te halen. Die hebben we namelijk in overleg met de famillie daar af laten leveren. Voorlopig hebben we afgesproken de komende dagen maar contact te houden en zien hoe een en ander zich ontwikkelt. We vertrekken woensdag de 24e en komen na ons verblijf in Las Vegas dan de 27e bij hen aan, met een beetje mazzel is heeft de corona dan weer zijn hielen gelicht. 

Intussen zijn de tassen voor het grootste deel gepakt. Tot mijn verbazing paste het moeiteloos: tent, stokken en pennen, twee fleece slaapzakken (gebruiken we in de gewone slaapzakken als het erg koud is), potten en pannen, thermokleding, donsjassen, mutsen/sjaals/handschoenen én onze gewone kleding. Maar dat dat laatste past is geen wonder, ik heb nu alleen maar precies die vijf centimeter meegenomen die ik in Noorwegen gebruikt had. 



De email-functie die voor Noorwegen niet goed werkte zal het nu waarschijnlijk wel goed doen, dus vul gerust je mailadres in aan de linkerkant als je op de hoogte gehouden wilt worden. En reacties (onderaan in te voegen) zijn altijd welkom!