zondag 1 augustus 2010

Dag 22 - Moab

















Dag 22 – zaterdag 31 juli – Moab

Eerst maar eens even iets over de eetgewoontes in de VS. Het is algemeen bekend dat er hier heel veel mensen te zwaar zijn. Nu we hier zelf zijn snappen we wel beter hoe dat komt. Het eten hier is te karakteriseren met ZZZ: Zacht, Zoet en Zompig. Waarbij Zoet vervangen kan worden door Zout. Werkelijk óveral zit een smaakje aan. Wij probeerden gewone biscuitjes te kopen, handig als ontbijt of even een tussendoortje. Ga d’r maar aan staan: dat werd een ware zoektocht! Als je van koekjes met vulling houdt, met aardbeien/chocola/kokos/pinda, dan heb je geen probleem. Maar een neutraal biscuitje? Uiteindelijk vonden we een pakje Petit Beurre van LU. Jammer genoeg bleek ook dat toch heel anders – boterachtiger – te smaken dan we gewend zijn.
De hoeveelheden zijn zonder uitzondering GROOT. En dan bedoel ik écht groot. Overal zit erg veel suiker in. Iets knapperigs, brood bijvoorbeeld, zijn we nog niet tegengekomen.
Het is voor kinderen dus moeilijk een andere smaak te ontwikkelen dan die van de 3xZ. Als je dit probleem aan wilt pakken moet je beginnen met minder suiker in de producten en ophouden met overal maar smaakjes aan toe te voegen. De magnetron wordt hier ook erg intensief gebruikt, ik vraag me af welk percentage van de bevolking hier ouderwets zijn eigen potje kookt.
Kortom, Michelle Obama heeft er nog een flinke klus aan wil ze de natie aan de ratatouille krijgen…

Goed, vanmorgen iets later opgestaan (kwart over zes in plaats van zes uur) en richting Canyonlands gereden. We hadden besloten ons te bepalen tot het noordelijkste deel, Island in the Sky. Onze inschatting was dat we daar niet helemaal een hele dag voor nodig zouden hebben zodat er nog tijd over zou blijven voor o.a. het typen van dit verslag, maar ook voor een kleine opschoonbeurt van de auto. Morgen vertrekken we immers, na de Fiery Furnace wandeling, naar Mesa Verde.

Om 8 uur precies reden we het park binnen, en we hebben weer schitterende canyons gezien. Zeker in het ochtendlicht zo onbeschrijfelijk mooi. De Green River (Rio Verde) en de Colorado komen samen in dit deel van het park. Verder zijn er veel zogenaamde mesas te zien, rotsformaties in de vorm van een tafel (mesa = Spaans voor tafel) maar ook andere rotsformaties met prachtige vormen.
Het park heeft een woestijnklimaat, maar vandaag was het wisselend bewolkt en zeker in het begin niet te warm. Later werd het erg drukkend. Omdat we zo hoog zaten konden we om ons heen allemaal regensluiers zien die uit de wolken kwamen, heel apart. Regen komt natuurlijk altijd uit de wolken, maar je ziet het nooit zo. Gelukkig bleef het bij ons droog.
Als afsluitende wandeling gingen we naar het uitzichtpunt bij de Upheaval Dome, een enorme groengekleurde krater waarvan men op dit moment vermoedt dat het gaat om de inslag van een meteoriet.

Om half drie waren we terug, en de middag hebben we heerlijk kunnen besteden aan wat achterstallig onderhoud.

1 opmerking:

  1. Haha, "ZZZ" en zelf ook wel hele liters cola en hotdog eten... Jullie lopen wel mooie wandelingen als ik het zo lees. Ben benieuwd naar de foto's! Nog heel veel plezier. Ik blijf af en toe meelezen.

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk als jullie een reactie achterlaten!