donderdag 1 september 2016

Maandag 29 augustus – dag 7: Yellowstone - Mammoth




Dag 7.

Hoe kun je de dag beter opstarten dan met een bakje onovertroffen kampeerkoffie? Zelfs thuis smaakt het niet zo lekker. Dat is natuurlijk een subjectief gegeven van hier tot Tokio, het is puur de entourage die het hem doet. De volgende factoren spelen een grote rol : wakker worden na een koude nacht, in het zonnetje voor je tent opwarmen, uitzicht over het grandioze landschap , het honderd jaar oude keteltje met water vullen, aan de kook brengen en dan zet je uiteindelijk koffie, gewoon met het filter op de bekers. Als je dat thuis in de tuin probeert na te bootsen vraag je je al snel af waar je in godsnaam mee bezig bent. Maar goed, wij genoten.
Omdat je vanuit dit deel van het park niet heel makkelijk bij de geisers komt besloten we vandaag alsnog de Bear Tooth Pass te rijden. Tijd hebben we genoeg. We wilden alleen op tijd terug zijn om de zonsondergang bij de Upper Terraces van de Mammoth Hot Springs mee te maken. Het licht is dan zo ontzettend mooi op die kalkformaties. De rit naar de pas reden we nu voor de derde keer. Dat maakte niets uit, het bleef de moeite meer dan waard. We hebben ontzettend veel geluk met het weer, nog steeds zo tussen 23 en 27 graden. Dat hebben we hier wel anders meegemaakt, meestal kwam het niet onder de 35.
Na deze tocht reden we direct door naar de Upper Terraces. Precies op tijd kwamen we daar aan, het had geen minuut later moeten zijn.


   

Wat een wonderlijk mooie wereld is het toch hier! Ik las laatst ergens dat de vulkaan (die Yellowstone toch is) elk moment opnieuw kan uitbarsten. Er zijn allerlei theorieën om deze beweringen te staven maar het komt er toch op neer dat niemand er een zinnig woord over kan zeggen. Behalve dan dat er tussen de vorige twee uitbarstingen ‘ook 360000 jaar zat en dat zit er nu ook tussen’.

Inmiddels was het al redelijk laat en een lekker stuk geroosterd vlees leek ons wel wat. In Gardiner kun je dat heel goed eten. We deelden een ribye van 12 oz., dat is een flinke lap. Het vlees was supermals en de huisgemaakte coleslaw erbij was verrukkelijk. Huisgemaakt was hier echt huisgemaakt. Er kon nog wel iets bij vonden we. Op het bord stond als nagerecht vermeld: Peach Cobbler. Klonk interessant maar we hadden geen idee wat het was. De jongen die ons bediende was van het soort ik-vind-het-doodeng-dat-ik-jullie-moet-bedienen-maar-het-is-werk. Wij vroegen hem wat een cobbler was. Dat deed hem een beetje ontdooien en met een schijn van een glimlach vertelde hij dat het ‘iets was dat leek op een pie maar geen pie was’. Ok, uitdaging aangenomen. Bert nam er nog een bol ijs bij ook. En wat was het nu? Het leek inderdaad een beetje op een pie, maar dan door elkaar geroerd met boter en room. Heel bijzonder. Ook heel bijzonder vet trouwens. Toen de jongeman onze bordjes weg kwam halen en vroeg hoe het geweest was konden we dan ook naar eer en geweten zeggen dat het lekker was maar ook een caloriebom. Hij – de jongen – ontdooide nu geheel en met een grote grijns zei hij: Yeah, but it’s worth it!

Bij de tent genoten we nog even van het buitenzijn, tot onze ogen ongeveer dichtvielen. Mooi geweest voor vandaag.

2 opmerkingen:

  1. Het is weer erg leuk om jullie te volgen, maar jullie houden ons wel erg in spanning! We verwachten veel updates zodra er weer wifi is. :-)
    Mammoth Hot Springs is overdag ook erg mooi, maar we moeten het toch ook maar eens tegen de avond bekijken als ik jullie foto's zie!
    Heel veel plezier nog!
    Martin en Marianne

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Op je wenken bediend! Eindelijk hebben we weer even WiFi. Bij Starbucks in Rocks Spring, onderweg naar Vernal. We gaan daar nu ook weer weg dus het zal wel even duren voor er weer iets op het blog komt....Maar inmiddels wel bijgewerkt! Doe ik offline en dan kan ik het redelijk snel publiceren. Het is fantastisch allemaal!!!

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk als jullie een reactie achterlaten!