Dag 38 – 13 augustus: Morro Bay – Monterey

Dag 38 – dinsdag 13 augustus: Morro Bay – Monterey

(Ik zag dat dag 35 ná 37 geplaatst is...en ik krijg het zo gauw niet goed)

Monterey is ons eindstation wat kamperen betreft. Op de Veteran Campground, die midden in de stad ligt maar toch een oase van rust is, kun je uitstekend je tentje opslaan. De tocht ernaar toe, over de beroemde Highway 1, is prachtig. De zee is op sommige stukken overdekt met een deken van wolken zodat het lijkt alsof je vanuit een vliegtuig naar beneden kijkt.

Dikke wolkendeken over de zee

En hoogtepunt is natuurlijk het punt van waaruit je naar de zeeolifanten kunt kijken; ze duiken voor je ogen het water in of gooien zand over zich heen met hun flapvinnen. De mannetjes gaan stoeipartijen met elkaar niet uit de weg in het water en laten zich daarbij ook qua geluid niet onbetuigd: ze knorren dat het een lieve lust is. Kortom, een feest voor het oog. 

Het is, zoals overal ter wereld langs de kust, wel toeristisch. We stoppen dan ook alleen om foto’s te maken maar laten alle veel te dure horeca links – of in dit geval meest rechts – liggen.
Rond half vier rijden we Monterey binnen. We vinden een prettige plek onder de bomen. Helaas mogen we er geen vuurtje stoken dit jaar! Dat is wel even een tegenvaller. Ten eerste omdat het ’s avonds behoorlijk afkoelt aan deze zeekant, ten tweede omdat we graag af hadden willen sluiten met een lekkere fik. Maar goed, niets aan te doen. In plaats daarvan gaan we de stad in. Er is een Farmers Market met allemaal kramen vol gezond voedsel, alle mogelijke soorten groente en fruit. Als je dan ziet hoeveel er gekocht wordt snap je niet waarom het eetpatroon van de gemiddelde Amerikaan zich over het algemeen zo beperkt tot fastfood, er is heus wel behoefte aan iets anders. Het water loopt ons in elk geval in de mond, maar we kopen niets meer. Na ons verlekkerd te hebben aan al deze heerlijkheden lopen we naar de Fisherman’s Wharf. Heel wat anders dan het gelijknamige geheel in San Francisco, wat meer weg heeft van een enorme toeristenkermis dan dat het ook nog maar iets met vis of zee te maken heeft. Hier is het natuurlijk ook wel een  toeristische aangelegenheid, maar veel minder erg. Je loopt door de haven, ruikt de zee en, wat erg leuk is, ziet en hoort overal de zeehonden. Ergens in het water ligt een groot vlot waar tientallen zeehonden zich verdringen om een plekje. Zelfs op de smalle reling liggen ze. Af en toe valt er een af, zo het water in. Een komisch gezicht.

Nee, jij mag er niet bij! Er past maar één zeehond op de boei en dat ben ik!

We eten bij Isabella’s, verrukkelijke pasta  met krab, kreeft, St Jacobsschelpen, gamba’s en kleine garnalen.  Ook nu is een gedeelde portie meer dan voldoende. Dit alles met uitzicht op zee natuurlijk. Ergens buiten staat een oude piano waar iedereen die dat wil zijn of haar muzikale kunsten op mag verklanken.  Er wordt druk gebruik van gemaakt, het niveau is zeer wisselend maar dat maakt allemaal niets uit.
We zwerven nog een tijdje langs de boten en de zeehonden en sluiten af in het centrum met koffie van de Starbucks.

Terug bij de tent trekken we ons winterkloffie weer aan en lezen we nog een tijdje. Zonder vuurtje is dat echter behoorlijk fris en om negen uur houden we het voor gezien. Morgen de laatste kampeerdag!