vrijdag 20 augustus 2010

Dag 41 - Big Sur






























Dag 41 – donderdag 19 augustus – Big Sur

Na een steenkoude nacht was er de even koude ochtend. Omdat we steeds erg vroeg gaan slapen zijn we ook vroeg wakker, en om zeven uur ’s morgens is er van zon nog geen sprake. In elk geval niet als je in een diepe vallei bivakkeert. Rillend en bibberend hebben we koffie gemaakt en een stevig ontbijt naar binnen gewerkt van gebakken eieren met bacon. Dat is het fijne van de koelbox en het ijsblokkensysteem: alles blijft een hele vakantie goed! Zelfs de boter die we aan het begin van onze reis gekocht hadden heeft het al die tijd prima overleefd, zelfs in de hete woestijn. Als je maar op tijd nieuw ijs in de box gooit.

Het bleef koud en vochtig dus reden we richting Monterey. Voor we daar aankwamen maakten we een leuk ommetje door Carmel, dat ligt er tegenaan. Schitterende huizen zagen we daar! Je zou er zo gaan wonen. Dat kan ook makkelijk, er staat onvoorstelbaar veel te koop….maar ondanks de crisis denk ik dat je toch wel een flinke zak met geld moet aanleveren. Dan houden we het hier toch maar liever bij ons dertig-dollar-tentje!

In Monterey was de zeemist flink blijven hangen. Eigenlijk zouden we morgen naar het beroemde zeeaquarium gaan, maar we hebben dat vandaag gedaan. We vonden het ongelooflijk indrukwekkend! Ik geloof niet dat ik ooit zoiets moois gezien heb op dat gebied. Vooral de afdeling kwallen, en die van de zeepaardjes, je gelooft je ogen gewoon niet.
We hebben ook gelachen om die gekke otters, die op hun rug drijvend en met hun buik als tafeltje een vermakelijke aanblik gaven. Ze pasten ook heel goed met z’n tweeën in één afwasteiltje….gekke beesten…
Er was een duiker die zich tussen (onder andere) de haaien begaf om ze te voeren. Ook heel bijzonder om te zien, vooral omdat hij in directe verbinding stond met het publiek en steeds uitlegde wat hij aan het doen was.
Het educatief gehalte was groot maar ook erg goed aangepakt. Zeker voor kinderen viel er veel te leren en daarbij werden alle zintuigen aangesproken. In een enorme waterbak konden ze verschillende planten en dieren – voorzichtig, met één vinger – voelen.
Wij hebben ook veel geleerd. Zo kunnen we nu moeiteloos ansjovis van sardines onderscheiden: ansjovis ‘knipt’ met zijn staart, als een schaar, en een sardientje beweegt z’n hele staart van links naar rechts. Dat verschil is natuurlijk lastiger op te merken als je ze in een bak op de markt ziet liggen.
Al met al hebben we er vier uur doorgebracht.

‘Thuis’ een vuurtje gemaakt, gekookt en teruggekeken op de reis die bijna ten einde is. Het afbouwen is nu wel begonnen….

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk als jullie een reactie achterlaten!