Dag 15 – woensdag 7 september: Capitol Reef

De eerste actie vanmorgen was het verplaatsen van de tent. Zelfde veld, andere kant. Het was werkelijk zo gepiept, de zon kwam nog net niet over de bergen heen en de verzengende hitte bleef nog even uit. Tweede actie: naar het Gifford House, waar ze de allerlekkerste pie verkopen. Aardbeien-rabarber is onze favoriet en ze zijn altijd gauw uitverkocht dus enige haast was geboden. In plaats van de vriendelijke mevrouw die eerder de zaak bestierde was er nu een dame die geen lachje op haar gezicht kon toveren, sterker nog, die met duidelijke tegenzin de klanten duldde omdat die nu eenmaal geld in het laatje brachten maar meer ook niet. Ze werd bijgestaan in haar zware taak van afrekenen door een meisje dat iets toeschietelijker was. Waar ze een paar jaar geleden nog een keur aan bijzondere producten verkochten was dat nu gereduceerd tot alles-wat-je-overal-kunt-krijgen.

Chagrijnig of niet, de pie was nog altijd even verrukkelijk. Na het ontbijt waagden we ons aan de scenic drive, die begint vlak achter het kampeerterrein. We reden een stuk dirt road tot we bij de parkeerplaats van The Grand Wash kwamen, de achteruitgang zogezegd. Van daaruit kun je onder andere naar The Arch lopen, maar dat is een beste klim en aangezien het nog steeds heter dan heet was lieten we dat aan ons voorbijgaan. Wel liepen we een stukje van het trail naar The Narrows maar om te voorkomen dat we gekookt zouden worden hielden we het bij een half uurtje. Meer dan genoeg. Daarna reden we de drive nog af tot het eindpunt, maar we stapten er zelfs niet eens uit. Was echt niet te doen.

Terug bij de tent lunchten we met sesamcrackers en de gesmolten cheddar, dat smaakte verrassend goed. Het vochtgehalte brachten we op peil met een flinke beker clamato (zoek maar op als je niet weet wat dat is). Omdat het in de auto nu beslist de beste plek was reden we nog een stuk naar Bullfrog, dat ligt iets buiten het park, maar daar viel weinig te beleven. Dus toch maar terug naar de tent. We sleepten de picknickbank in de schaduw, namen nog een beker clamato en gaven ons over aan de warmte. Er zat niet veel anders op. En daarmee houdt het verhaal ook op voor deze dag. Tegen de avond werd het koeler en kookten we een supersnelle pasta van een half blikje Campbell’s champignonsoep, onverdund, met een blikje tonijn erdoor. Lekker!