dinsdag 20 september 2016

Zaterdag 17 september – dag 26: Monument Valley – Mesa Verde


Op ons dooie akkertje ontbeten we, braken we de tent op, belden met het thuisfront en zetten koers naar Mesa Verde. Natuurlijk stopten we nog even bij de Mexican Hat om een foto te maken. Een stukje verderop ligt het Gooseneck State Park en ook daar namen we de tijd voor. De eerste keer dat we er waren was in 2010, toen was het nog vrij toegankelijk. Nu moet je toegang betalen, zij het niet veel: $5 per auto. Kijk maar, zei de meneer van het loket, daar staat het. Maar wat er niet staat is dat het voor seniors maar $2 is, kwam er met een grote grijns achteraan. Hehe, eindelijk iemand die ons op waarde wist te schatten.Smile Hoewel het natuurlijk veel leuker is als ze je minstens tien jaar jonger schatten (wat best regelmatig gebeurt gelukkig) maar dat terzijde.
De Goosenecks vonden we nog net zo mooi als de eerste keer. Je kunt uren blijven kijken naar de grijsgroen uitgesleten rotswanden.waar de San Juan River zich tussendoor slingert. Dat deden we niet maar we bleven er wel lunchen aan de overdekte picknickbank.

 DSC03343    DSC03345     DSC03347

De weg naar Mesa Verde liep via Cortez. Wij kwamen daar via een binnendoorweg, waarvoor we bij het plaatsje Aneth afsloegen het binnenland in. Deze weg was ons ooit gewezen door een moteleigenaar in Cortez, toen we daar door enorme slagregens onze toevlucht zochten. Nu was het stralend weer en konden we genieten van de omgeving. In Mesa Verde waren we toen om diezelfde reden (heel slecht weer op komst) weggevlucht. Indertijd zagen we in sneltreinvaart nog zoveel mogelijk van het park voordat we net voor de buien losbarstten de benen namen. We hadden dan ook geen goed beeld van het geheel. Deze keer ging het park dus in de herkansing. En met succes. We vonden net op tijd – het was vrijdag en ontzettend druk op de campground – een plek in de tent-only loop. Dat is altijd fijn want daar heb je ook geen generatoren die herrie maken. Ik weet niet hoe ze het doen, maar de plekken zijn hier altijd zo ruim bemeten en hebben zoveel privacy dat je wat dat aangaat nooit meer ergens anders wilt kamperen. En dan ook nog een picknickbank en een fire pit, zo ontzettend handig! Wat zou het mooi zijn als je ook in Europa zulke terreinen zou hebben. Maar dat zit er niet in, vrees ik.
Met uitzicht op de ondergaande zon achter de bergen kookten we en maakten we een vuurtje. De maan scheen uitbundig, zozeer zelfs dat de sterren erbij verbleekten. Het koelde flink af zodat ik voor het eerst mijn donsjas aantrok. Over de vier lagen die ik al aanhad. Bert had er minder last van maar allebei zetten we ook nog een muts op. Je valt hier juist op als je zonder loopt!

                 20160917_183210       20160917_183225


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk als jullie een reactie achterlaten!