zaterdag 27 augustus 2016

Vrijdag 26 augustus - dag 4: Denver - Casper




Omdat niet iedereen direct kan plaatsen waar we nu eigenlijk zitten hier twee overzichtskaartjes. Hieronder eerst een totaaloverzicht van de VS met onze route in grote lijnen ingetekend.





En hier iets meer in detail.

        Dag 4: Denver Casper

                                      

We waren het gewoon vergeten. Niet dat je hier beter één portie met z'n tweeën kunt nemen, dat niet. Maar wel dat je bij een hoofdgerecht meestal ook nog soep of een salade krijgt. En dat je dus beter maar geen voorgerecht kunt bestellen. Onze dag eindigde bij een Italiaans restaurant, Olive Garden, in een voorstadje van Casper. Het bleek een ordinaire vreetschuur te zijn. Naïef als we waren - hoe dom na zoveel jaren in dit land - namen we als voorgerecht bruschetta met tomaat en mozzarella, als hoofdgerecht lasagne. Van allebei één, zodat we konden delen. De aangeleerd vriendelijke serveerster vroeg of we dan misschien een salade of soep extra wilden omdat er bij het hoofdgerecht voor één persoon soep dan wel sla geserveerd werd. Bert koos de soep, minestrone, en ik nam dus maar de sla erbij. Als appetizer kwamen er vier worstenbroodjes zonder worst op tafel, wel voorzien van een zout korstje. Best lekker. Al snel daarna kwamen soep en salade op tafel. Die laatste zat in een enorme schaal, genoeg voor zeker vier personen. Maar het was goed op smaak evenals de soep die van de stevig gevulde soort was. We hadden het nog lang niet op of de bruschetta kwam op tafel. Nauwelijks een halve minuut later gevolgd door een flinke schotel lasagne. We keken elkaar eens aan...veel te veel allemaal! Vol goede moed begonnen we ons door de lasagne heen te eten. Die bruschetta, die daar trouwens in de verste verte niet op leek, grijnsde ons begerig toe. Met geen mogelijkheid zouden we die echter ook nog kunnen verstouwen. Meenemen was voor ons geen optie, het zou dan alsnog in de vuilnisbak belanden. We trokken de stoute schoenen aan en vroegen de serveerster of het misschien teruggenomen kon worden, we hadden het tenslotte niet aangeraakt nog. En daar toonde de Amerikaanse mentaliteit zich van zijn grootse kant: de klant is koning. Geen probleem! Al kwam de manager nog wel even vragen wat nu precies de reden was. Of hij het helemaal begreep weten we niet....

Deze dag waren we heel langzaam opgestart. Laat ontbeten, spullen gepakt, blog geschreven en met de meiden gebeld. Uiteindelijk reden we iets voor twaalf uur pas weg uit Denver. Maakte niet uit, we hadden geen haast. De planning, die we toch al los hadden gelaten door de extra nacht Denver, was om naar Cody te rijden en dan van daaruit naar Yellowstone. We kwamen uiteindelijk halverwege, tot Casper. Onderweg in de buurt van Cheyenne was het vreselijk noodweer. Er kwam een auto de weg opgedraaid die helemaal onder de sneeuw zat zelfs! Toch hadden we mazzel, we reden min of meer onder de rand van de ergste buien door zodat we betrekkelijk weinig last ervan hadden. Na een tijdje brak de zon helemaal door en konden we van het landschap genieten: eindeloze prairies afgewisseld met wat bosschages en groene weilanden. Het was erg rustig op de weg. 

In Casper, of liever gezegd een paar mijl ervoor, zochten we een onderkomen in de Baymont Inn and Suites. Een vrij eenvoudig hotel maar wel schoon en met ruime kamers. Prima voor een nachtje. De informatiemap leerde ons dat er in Casper 46 kerkgenootschappen zijn. Op 56000 inwoners. Dat betekent één kerk op ongeveer 1200 mensen. Dat is dan weer de andere kant van Amerika. 

Morgen door naar Cody, de stad van Buffalo Bill. We hebben onze cowboy-outfit al klaargelegd. Yeehaw!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk als jullie een reactie achterlaten!