Dag 17 – Zondag 20 juli: Vancouver - Lillooet

Bij een nieuwe kleur auto hoort eigenlijk ook een bijpassende tent. Het rood combineerde nu niet zo mooi met de cognackleur van de Dodge. Helaas voorziet de verhuurder daar niet in. Jammer.

Eerst sliepen we maar eens een gat in de dag, in dat lekkere Hiltonbed. Geheel verkwikt reden we om half twaalf de stad uit, richting Whistler. Dat was de eindbestemming voor vandaag. Jammer genoeg werkte het weer ook hier niet mee, grauw en grijs domineerden het beeld. Maar misschien zou het verderop beter worden, we moesten nog een eindje rijden tenslotte. Het werd slechter. De temperatuur daalde tot 15 graden en het regende steeds harder. In Whistler wilden we in het Visitor Center om informatie vragen. Om er alleen maar te mogen parkéren moest je al $2 betalen! Dat hadden we gauw gezien dus, dan maar geen info. Als het allemaal zo commercieel moet haken wij af. Omdat we heel graag de natte spullen uit wilden hangen en zelf droog wilden blijven besloten we een cabin te huren. Tenminste, dat probeerden we. Bij de Riverside camping hadden ze wel iets, ja hoor. Prijs: net zo duur als de kamer in het Hilton! Dacht het niet. Dus weer verder. Whistler hadden we al uit ons hoofd gezet. In een plaatsje verderop, Pemberton, was een groot muziekfestival aan de gang. Enorme podia, heel veel mensen en velden vol tentjes die om het hardst vochten om de vierkante centimeters. Alles in de stromende regen. Er zat voor ons eigenlijk maar één ding op: veel verder rijden en daar dan maar iets proberen te vinden. Zo gezegd zo gedaan. We hadden deze weg drie jaar geleden ook al eens gereden, toen in de stralende zon. Dat gaf wel een heel ander beeld. Nu was het saai, koud en nat. De temperatuur daalde en daalde om uiteindelijk uit te komen op een schamele elf graden. En niets te vinden aan accommodatie….We wisten dat er vlakbij Clinton een mooi kampeerterreintje was, in het gras en met douches en wasmachines. Dan daar maar naartoe. Vlak voor het plaatsje Lillooet (probeer het maar eens uit te spreken) begon de temperatuur te stijgen. Het was inmiddels half zes. En alsof de weergoden vonden dat we nu wel genoeg geleden hadden brak ook de zon nog door. Als klap op de vuurpijl zag ik een campground die heel aardig leek. Droog en bovendien gratis!  

 

De temperatuur was opgelopen tot 21 graden en we hoefden er niet lang over na te denken. Snel prikten we de tent vast. Zo gebeurd. Matjes erin, slaapzakken idem dito. Nu het dakje er nog even op.

Dakje? Dakje?? Waar is het dakje??? Wel gloeiende g…..dakje in Alder Bay laten liggen! Op de picknickbank! Keurig in een plastic vanillezak, die erg leek op die waar de houtblokken in zaten die we achter hebben gelaten. Shiiittttt…..
We keken eens naar de lucht. Hmm, zag er toch wel wat betrokken uit. Nog een nacht de tent uitdrijven, daar hadden we geen zin in. Na enig nadenken besloten we Lillooet in te rijden op zoek naar touw. Dat had ik normaal gesproken elk jaar mee, maar nu even niet. Gelukkig bood de plaatselijke supermarkt uitkomst, en voor $2 waren we de trotse bezitters geworden van een flinke bundel outdoortouw. De tarp, die we normaal gesproken ónder de tent legden, spanden we er nu overheen. Opgelost! Morgen zien we verder.

 

                               

Terugkomend van de winkel hadden we een man het kampeerterrein op zien lopen met een grote pizzadoos onder zijn arm. Besteldienst? Hoe gek kun je zijn. Opeens, terwijl wij aan het koken waren, verscheen hij bij onze tent. Nou ja, soort van tent dan. Hij had allemaal vers geplukt fruit bij zich dat hij probeerde te verkopen. Ik viel als een blok voor een bakje kleine abrikoosjes, lekker als toetje! Hij liet ons nog een boysenberry proeven, het leek op een kruising tussen een framboos en een braam. Heerlijk van smaak. De abrikozen waren de lekkerste die ik ooit gehad heb. Zó sappig.

Van kampvuurtjes is op het moment geen sprake. Het is hier zó verschrikkelijk droog en heet geweest – de kassière in de supermarkt had het over 42 graden – dat er overal branden zijn ontstaan. Begrijpelijk dus dat je geen vuur mag maken.

 

Nu maar eens afwachten wat de nacht ons brengen gaat. Regen? Storm? Sneeuw? We zullen zien….