Dag 13 - zaterdag 28 juli: Estes Park – Stillwater

Vroege vogels. Om half zeven wakker, een kwartier later waren we onderweg. We hadden namelijk besloten dan maar in alle vroegte naar Bear Lake te gaan, vóór negen uur dus. Het was veel minder ver dan we dachten en het liet ons tijd genoeg om om Bear Lake heen te wandelen en daarna nog naar Nymph Lake te lopen. We vonden het mooi maar niet spectaculair. We hadden wel het geluk het er nog heel rustig was, je moet er niet aan denken dat je daar in colonne loopt. 

Om tien voor negen reden we het terrein weer op waar we onszelf trakteerden op een Amerikaans ontbijt van gebakken eieren met gesmolten kaas alvorens onze spullen weer in te pakken.

Aldus gesterkt begonnen we aan de Trail Ridge Road, hoog over de bergen. Het hoogste punt dat je passeert ligt op ruim 3800 meter en geeft een schitterend uitzicht op de hoogvlaktes en toppen – meer dan 4000 meter hoog - van de Rocky Mountains. Het weer zat mee en we konden mooie plaatjes schieten. Deze bergen zijn heel anders van vorm dan die van bijvoorbeeld de Alpen: als je daar vierduizenders ziet zijn ze veel scherper en puntiger, terwijl dit deel van de Rockies gekenmerkt wordt door meer ronde vormen.
Een groot deel van het park bevindt zich boven de boomgrens en dat geeft altijd een bepaalde sfeer waar ik erg van hou. Ik kan me ook voorstellen dat mensen zich er juist heel eenzaam en verlaten voelen, zo’n desolate hoogvlakte maar voor mij (en ook voor Bert) werkt het andersom.

Na een prachtige tocht kwamen we in een heel ander gebied, vlakker en bewoond. Twee grote meren zorgden voor gezelligheid op het water en we zochten een plaatsje aan het Grand Lake, op de Stillwater campground. Bij de ingang hing een bordje ‘Full’ maar daar geloofden we niets van. Terecht, zo bleek. Waarschijnlijk hangt het er de hele zomer. We zochten naar vrije plekken en hadden al snel wat gevonden. Wel moesten we eerst even een platgeslagen tent verwijderen die de vorige bewoners voor het gemak maar hadden achtergelaten toen hij het kennelijk begeven had. De pennen zaten nog in de grond, die hebben we ons maar toegeëigend. Kan nog best eens van pas komen.

In het plaatsje Grand Lake dronken we iets en konden we het blog wat bijwerken. Het was er gezellig op z’n Amerikaans: één lange hoofdstraat met voornamelijk op  het toerisme gerichte winkels.
Bij de tent terug hebben we gekookt, daarna lekker zitten lezen en net toen we moe werden begon het te regenen dus dat kwam mooi uit: de tent in en slapen!