Dag 17 - 3 augustus: naar Vancouver

Dag 17 – 3 augustus: van Seattle naar Vancouver

Met een stichtelijk woord werden we de dag ingestuurd door een echte 'Pilgrimfather'. Hij had al naar ons gezwaaid van afstand en vond daarna dat hij wel even in persoon langs kon komen om ons enkele lessen uit het evangelie mee te geven. We (of eigenlijk Bert) kregen twee college's. Het ene hield in dat de man de vrouw moet volgen, die weet namelijk alles het beste! Hoewel ze uiteraard niets in te brengen heeft verder. Het tweede zijn we vergeten....veel indruk heeft het dus niet gemaakt kennelijk. 


Na een stevig ontbijt van ‘all u can eat pancakes’ zoals aangekondigd op de KOA (bij mij hield dat trouwens al op na twee) vertrokken we richting Vancouver. Over die KOA-camping moet gezegd worden dat ze weliswaar kleine plaatsen hebben maar het team dat er werkt doet er alles aan om het tot een plezierig verblijf te maken. Iedereen is even behulpzaam en vriendelijk. Wij hebben er dan ook heel prettig gestaan.

De rit verliep voorspoedig, alleen een klein misverstandje bij de koffie onderweg. Overal staan hier kleine kiosken met Espresso en aanverwante drankjes. Ik bestelde voor Bert een Americano en voor mezelf een smoothie van vers fruit, zónder slagroom (die gooien ze er hier standaard op maar ik hou er helemaal niet van). De barista vroeg of er suiker in moest, maar dat leek me niet nodig. Bert kreeg z’n koffie. Geen melk en geen suiker. Bleek dat ze het dáárvoor gevraagd had….en de koffie was bovendien veel te slap. Bah! En op mijn smoothie zat een reuzeberg slagroom…. Toen heeft Bert mijn slagroom maar opgelepeld. Je moet toch wat.

Na dit korte komische oponthoud karden we in één keer door naar de grens. We moesten ongeveer vijf minuten wachten. De douanier vroeg hoe lang we in Canada wilden blijven en of we wijn dan wel bier bij ons hadden. Geheel naar waarheid zei ik dat we wat wijn  in de auto hadden. Dat het zeven flessen waren (nog in San Francisco bij de Walmart gekocht) vertelde ik er maar niet bij. Toen mochten we direct door!
Bij het Visitor Centre aan de grens haalden we wat nuttige informatie. We mochten er bellen naar een camping in Vancouver om te kijken of er plaats was (Capilano RV Park). Dat was er en we kregen meteen een route mee ernaar toe. Bleek toch nog twee uur rijden, vooral doordat ze overal bezig waren met de weg en er veel files ontstonden. Maar goed, de camping was vrij snel gevonden en we mochten zelf een plek uitkiezen. Dat was niet moeilijk: allemaal asfaltwegen met minuscuul kleine kampeerplekjes…..Maar je moet niet zeuren, midden in de stad zitten heeft zijn prijs….ook letterlijk: $42! Gelukkig kregen we ook hier weer seniorenkorting. Dat het terrein midden tussen de snelwegen lag was ook niet je van het, maar met oordoppen kun je dat aardig tackelen ’s nachts.
We zijn ’s avonds nog even met de bus  naar het centrum gegaan voor een eerste indruk. Wat een totaal andere stad dan Seattle! Maar ook indrukwekkend, veel hoogbouw en mooie brede straten. Na een uurtje hielden we het voor gezien: morgen verder!