Dag 10, 11 en 12 - reis naar Yellowstone

Dag 10, 11 en 12 – ma/di/wo 19/20/21 juli -reis naar Yellowstone

Vanmorgen eerst ontbeten bij La Boulange, uitgecheckt bij het hotel en daarna met een taxi naar Barth-station gegaan. Er ging op de valreep toch bijna nog iets mis: bij het uitstappen uit de taxi stonden we op de stoep onze bagage te verzamelen, en gewoontegetrouw telde ik de bagagestukken. Eén te weinig….bleek dat het rugzakje nog in de taxi lag! Hij reed net weg….gelukkig reageerde hij op ons geroep, en met een complete uitrusting konden we in de trein stappen naar het vliegveld. Vandaar naar het autoverhuurbedrijf (Alamo), waar we in plaats van de besproken Equinoxklasse een gloednieuwe Kia Sportage meekregen. Met gemak pasten al onze spullen er in. En dan moet je gaan rijden in een automaat. We hebben er eerst een minuut of tien in gezeten zonder iets te doen, en toen ben ik heel voorzichtig de parkeerplaats afgereden. Viel best mee eigenlijk.

De stad uit dus. Dat was in het begin even zoeken, maar na slechts 3x verkeerd te zijn gereden zaten we toch op de goede weg richting Lake Tahoe. We hadden wel al wat vertraging opgelopen bij het verhuurbedrijf maar niet echt ernstig.
Thuis had ik al opgezocht waar de dichtstbijzijnde WalMart te vinden zou zijn, en met behulp van de kaart reden we er makkelijk naar toe.
Daar hebben we een tentje, stoeltjes en nog het een en ander aan kampeerspullen in de kar gegooid, en ook vast wat eten ingeslagen (pasta, soep). Helaas hadden ze geen branders meer, en dat is toch vrij essentieel als je wilt koken. Dus betaald, en op naar een volgende WalMart. Daar hadden ze gelukkig de ontbrekende zaken wel. Inmiddels was het al een uur of vijf, en we zagen het helemaal niet zitten om nog naar Lake Tahoe te rijden om daar een ons onbekende tent op te gaan zetten. Hadden we ook nooit meer gehaald voor het donker. Dus zijn we doorgegaan tot Vacaville waar we onze eerste kennismaking hadden met een Motel6, een goedkope keten. Die kennismaking beviel ons erg goed. In een benzinestation hebben we een sandwich gekocht die naar rubber smaakte, maar dat doen veel dingen hier.

De volgende dag zijn we weer op tijd op pad gegaan, en om half zeven ’s avonds reden we Elko binnen waar we ook weer een M6 ingedoken zijn. Deze keer hebben we gegeten in het Casino, een bijzondere ervaring om tussen al die gokkers je bakje met sla naar binnen te werken. Bert vond het eten heerlijk, mij kon het niet zo bekoren.
De tocht zelf vonden we schitterend. Een dor en droog woestijnlandschap, heuvels, prachtige kleuren. En eindeloos lange wegen natuurlijk.
Wat het rijden aangaat: het is ongelooflijk hoe gedisciplineerd er hier gereden wordt! Iedereen rijdt rustig, geen bumperklevers, geen racekikkers. Heerlijk ontspannen rijden is dat. Gewoon de cruisecontrol aan en karren maar….het enige wat je hoeft te doen is sturen.

Vandaag, 21 juli, zijn we de dag begonnen met koffie bij Starbucks, in….het casino! En echt waar, ’s morgens vroeg zitten daar al mensen te spelen. Ouderen en jongeren, maakt niet uit. Gekke gewaarwording hoor.
Daarna flink de sokken erin gezet. Het landschap was nu veel wisselender, soms akkerland, soms dorre vlakte en alles er tussenin. Ook waren er de nodige wegwerkzaamheden,dat heeft zeker wel wat tijd gekost maar we waren toch om half negen in West Yellowstone. Daar leek in eerste instantie alles vol, maar toen we even een hoek omgingen was er een motel wat a. een kamer vrij had en b. niet duur was.

Daar zitten we nu, en morgenochtend gaan we heel vroeg verder naar het park zelf om een kampeerplek te bemachtigen. We hopen op een plaats op de Norris Campground.

Nu eerst maar slapen, wederom een heerlijk bed. Daar zijn ze hier wel goed in!