Donderdag 12 september – dag 19: Arches (Moab)

Sta je net lekker met je tentje, moet ie weer weg. Vóór tien uur vanmorgen moest hij opgebroken zijn, tenzij we graag een zwembad in de binnentent wilden. Ze sproeien hier namelijk twee keer per week het grasveld, urenlang, en kunnen niet garanderen dat je spullen droog blijven…Wij waren tot gisteren trouwens het enige tentje, voor de rest waren het allemaal RV’s en caravans. Maar goed, alles snel ingepakt dus en op pad.

Naar Arches, het park met de stenen bogen, kunnen we niet vaak genoeg gaan. Elke keer opnieuw drinken we de kleuren en de reusachtige rotsformaties in de meest waanzinnige vormen met volle teugen in. Vandaag hadden we voor het eerst ook nog heel veel geluk met het weer: de lucht was stralend blauw, maar de temperatuur zeer aangenaam. Dat maakte het lopen van een trail wel veel minder zwaar. We wilden de Park Avenue Trail doen, dat was zo’n beetje de enige die we nog niet gedaan hadden. Op aanraden van Marianne reden we niet naar het officiële beginpunt maar een stukje verderop, naar het Court House overview point. Vanuit daar kon je dan teruglopen naar het trailhead van Park Avenue maar hoefde je niet eerst honderd treden af (en later weer op). Het was nu een ontzettend leuke wandeling, over grote stenen en af en toe een soort van paadje. Alles werd goed gemarkeerd door steenmannetjes die je de weg wezen. Je loopt er tussen grote gebouwen van allerlei steensoorten, behalve van baksteen natuurlijk. Dat kenden ze toen nog niet.

Na deze trail reden we door naar het uitzichtpunt vanwaar je heel in de verte de Delicate Arch kunt zien. Een aantal jaren geleden liepen we hier helemaal naar toe, ’s morgens vroeg in verband met de hitte, en dat was een spectaculair mooie tocht. Nu lieten we het bij een picknick onder een van de daartoe geplaatste afdakjes waar we de tafel deelden met een echtpaar-op-hogere-leeftijd en hun dochter met haar man. Wat opviel was dat ze, en dat zagen we voor het eerst, een vrij gezonde lunch op tafel zetten. Worteltjes, sugar snaps, appel en een simpele sandwich met kaas. De chips die erbij werden geleverdd maakten het weer iets minder gezond en de heer-zeer-op-leeftijd reageerde op mijn opmerking ‘healthy lunch!’ dan ook met ‘Yes, some of it’…

We vonden het mooi geweest. Er was nog een en ander te doen, zoals het kopen van wc-papier, tanken en een was draaien. Plus nog één biertje drinken in de brouwerij natuurlijk. Richting City Market dus maar weer. Gisteren had ik gezien dat daar tegenover een wasserette was en beladen met twee volle tassen was liepen we daar naar binnen. We vulden een van de grote machines, zetten hem aan en gingen onze resterende boodschappen doen. Het wc-papier, dat we hier voornamelijk gebruiken als alternatieve afwasborstel, is schreeuwend duur. Vier rollen voor $5 à $6 is heel gewoon. Net als bij alle andere eerste levensbehoeften die schier onbetaalbaar zijn (groenten, fruit, melk, kaas) vragen we ons steeds weer af hoe je hier als minderbedeelde in godsnaam rond kunt komen, als je ook nog iets van een gezond leven ambieert. Nou ja, we zien de resultaten van het beleid overal op straat…

De was kwam na een half uur blinkend schoon uit de machine en na nog eens een klein half uurtje was alles droog ook. Nu kunnen we er weer even tegen. Wat een geweldige uitvinding, zo'n Laundrette!

Hoewel de afdeling catering van de City Market niet meer was wat het geweest was hadden we toch iets lekkers op de kop weten te tikken: kabeljauw in een korstje van aardappelpuree. Dat aten we terug bij de tent,  opgewarmd in de koekenpan, samen met een niet al te lekkere pastasalade. Gelukkig hadden we nog één rabarerpie over, en die maakte alles weer goed.

Onze houtvoorraad was bijna op, we gooiden dus een prefab blok van geperst hout in de vuurring maar dat was niet zo’n goed idee. Ten eerste gaf het veel te weinig warmte, ten tweede stonk het. Tja. Om half tien gooide  Bert er een flinke fles water over en het leek uit. Die nacht vonden we wel steeds dat het ergens naar rook, maar we hadden geen zin om de tent uit te gaan. De volgende ochtend zagen we waar het vandaan kwam: het blok smeulde nog steeds….