Dag 24 - 30 juli: Holbrook - Flagstaff

Dag 24 – dinsdag 30 juli: Holbrook – Flagstaff

KOA staat voor ons gelijk aan de was doen, foto´s op het web zetten, blog bijwerken, uitgebreid douchen. Dat is dan ook meteen het enige voordeel van deze commerciële campingketen. We wilden vandaag dus proberen op weer eens op een campground van de National Forest Service terecht te komen, ergens tussen Flagstaff en Sedona. We hadden erge houtvuurbehoefte, iets waar we door de hoge avondtemperaturen de afgelopen dagen maar niet aan begonnen waren. Bovendien mocht het niet overal in verband met brandgevaar.

Maar eerst: het Petrified Forest. Waar denk je aan als je dat leest? Toch in elk geval iets met bos. Nou, geen boom gezien. Dat wil zeggen, geen lévende boom.

Het Petrified Forest NP bestaat in feite uit twee delen: de Painted Desert en het Petrified Forest. Nu hadden we al vaker ´painted hills´ gezien, de vraag was dus wat dit zou toevoegen. Nou, ten eerste was het héél anders van kleur, deels rood en deels blauwgrijs, maar ook de structuur was compleet anders. 

Allereerst bezochten we het Kachina Point met als grote trekpleister de Painted Desert Inn. Dat is geheel in Indiaanse adobestijl opgebouwd door jonge werklozen ten tijde van de Grote Depressie in de jaren dertig. Zij kregen daarvoor één dollar per dag, en onderdak plus eten. Ze werden verplicht om $25 dollar per maand naar hun familie te sturen om die zo te ondersteunen. Wij zouden het nu een reïntegratieproject noemen waarschijnlijk, een opstap naar betaald werk. De Ranger die ons erover vertelde wist niet of het ook als zodanig gewerkt had….Hoe dan ook, een plaatje was het. Zowel van binnen als van buiten. Tot in de kleinste details afgewerkt, allemaal met Indiaanse bouw- en decoratietechnieken. Door de warme kleur van de adobe vormde het een schitterend geheel met de omgeving. Doe mij maar zo’n huis!

Na dit juweeltje was het volgende indrukwekkende onderdeel: de Blue Mesa. Een mesa is een tafelvormige grote rotsformatie. Hier was een trail van ruim een mijl uitgezet. Natuurlijk liepen we die en daarmee kwamen we in het hart van de formatie terecht. Onwaarschijnlijk. Kleuren, vormen, versteende stukken hout buitelden om het hardst ons netvlies binnen. Niet uit te leggen zo mooi. Ik zou zeggen, als je in de  buurt bent: gewoon de snoeihitte trotseren en gáán!

Het Crystal Forest bestond uit een gebied met talloze versteende bomen. Die liggen daar allemaal op de grond. 

Versteend stuk boom

In eerste instantie lijkt het alsof ze keurig met de cirkelzaag in stukken gezaagd zijn, waar zich vervolgens op de snijvlakken een kleurige laag van versteende kristallen (hopelijk klopt dit, mijn scheikundig inzicht is niet erg groot) heeft gevormd. De stammen, miljoenen jaren oud, zijn echter niet verzaagd maar onder druk van een enorme laag sediment in stukken gebroken toen ze door die laag naar boven gedrukt werden. 

Heel bijzonder. Ook hier liepen we de uitgezette trail.
Na een picknick sloten we af met de Long Log trail, daar ligt het werkelijk bezaaid met 'hout'. 

Er komt een vraag bij me op. Is het echt wetenschappelijk bewezen dat we maar één maan hebben bij planeet Aarde? Zijn het er geen tientallen? In het boek IQ84 van Murakami (ik kan niet stoppen met lezen in dat boek!) wordt gesproken van twéé manen. Maar dat lijkt mij veel te weinig. Ik weet zeker dat wij op onze reizen van de afgelopen vier jaar minstens twintig maanlandschappen hebben gezien!

Goed, exit Versteend Bos. Op zoek naar een kampeerplaats. In Flagstaff gaan we eerst naar de Woody Mountains CG, in de Trotter beschreven als de beste. Nou, ik zou mijn hond er nog niet naar toe sturen! Wat een trieste, depressieve, rommelige, vieze boel. Weg daar! Uiteindelijk vinden we een CG zoals we die graag hebben, zo’n 12,5 mijl voor Sedona. Zodra we de deur van de auto opendoen ruiken we het al: bos en kampvuur. Heerlijk! De tentplekken zijn helemaal vlak gemaakt en zeer ruim. We besluiten hier twee dagen te blijven. Er is slechts één minpuntje: de weg. Daar staan we niet ver vandaan, en hij wordt redelijk bereden. De beste strategie is: negeren. We stoken een vuurtje, maken een heerlijk maaltje en laten ’s nachts de oordoppen hun werk doen..