Dag 21 - 27 juli: Carlsbad

De spiegels in het wc-gebouw zijn van staal. Er hangen er drie naast elkaar. Kijk je in de eerste, denk je ‘ hee, ik ben afgevallen!’ Kijk je in de tweede, denk je ‘hm….niets veranderd’. Kijk je in de derde: ‘ben ik zo aangekomen?’. De hamvraag is: welk spiegelbeeld spreekt de waarheid? Dat kom je niet te weten…..en dat is misschien maar goed ook.

Vandaag hebben we helemaal niets gedaan. Alleen maar geluierd en vooral gelezen. Op het eind van de middag zijn we nog even naar Carlsbad gereden om het blog bij te werken maar dat was alles. Lekker gekookt, meteen voor twee dagen. We kunnen etenswaren heel goed koel houden in de koelbox, zelfs de boter die we drie weken geleden gekocht hebben is nog keihard. Over die Amerikaanse boter, die in staafjes verpakt wordt, heeft Sylvia Witteman een leuk stukje geschreven een van haar boeken; dankzij datzelfde stukje smeren wij die boter nu ook zonder mes te gebruiken op onze toast.

Het was ontzettend rustig op de campground. Zeker driekwart van de plaatsen was nog vrij.

Ons konnijnenvriendje had het óók warm
en zocht verkoeling onder de auto

We zaten dan ook zeer ontspannen en genietend van de stilte ’s avonds te lezen toen er opeens een auto aankwam – ik wilde zeggen scheuren, maar dat was het nog net niet – en daar rolde een enorme Mexicaanse familie uit. Potten en pannen werden uitgestald, tenten opgezet, eten gekookt, gelachen en plezier gemaakt. Precies op de plek naast ons. Nu valt dat in Amerikaanse begrippen nog best mee, ze stonden nog wel zo’n meter of dertig van ons af, maar met de rust was het gedaan. Ach, dit had ook wel weer wat. Gezellige Spaanse drukte. Leuk om de dag mee af te sluiten! En om tien uur was het alweer stil.