Het was wel een pittige klim naar boven, zeker in de hitte (zo’n 35ºC) maar meer dan de moeite waard. Als je het conditioneel niet op kunt brengen, loop dan tot zover je kunt en ga terug als het te zwaar wordt. Elke stap die je zet is meegenomen! Onderweg reden we nog langs een dorp waar de bewoners (natives) allemaal gebruik maakten van de ronde, stenen houtovens. Of ze werkelijk ook niet op het electriciteitsnet waren aangesloten weten we niet zeker, gezien de airco’s die we hier en daar op de daken zagen.
Na deze – alweer – schitterende tocht reden we naar Old Town Albuqurque. Dat oude, gerestaureerde gedeelte is heel klein maar je waant je net als in Taos en Santa Fe in Mexico.
Het vieren van je vijftiende verjaardag gaat gepaard met feestkledij! Traditioneel Mexicaanse gebeurtenis: quinceañera. |
We besloten na iets gegeten te hebben bij een – hoe kan het ook anders – Mexicaans restaurantje terug te rijden naar de camping van gisteren, deze keer voor een tentplek. Want het was toch alweer zes uur inmiddels, en om dan nog uren door te rijden op zoek naar iets waarvan je niet eens zeker weet of het er is, dat leek ons onverstandig. Dus nu staan we tussen een enorm grote, vervaarlijk uitziende Amerikaan van Ierse afkomst (denken we), met hond en vrouw die in een apart tentje slaapt, die laatste; een Indianenfamilie met honderd kinderen die ons allemaal geen blik waardig keuren; en tot slot een leuk echt Frans gezin. Waar ik mijn Frans weer eens op geoefend heb. Gelukkig lukte dat aardig, alhoewel de neiging tot het invoegen van Spaanse woorden erg sterk bleef. Tja.
Morgen rijden we naar de White Sand Dunes, we proberen een campground te vinden in de buurt van Alamogordo. En nu liefst weer eens een echte campground, midden in de natuur. We zullen zien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk als jullie een reactie achterlaten!